ROZWÓJ DUCHOWY

ROZWÓJ DUCHOWY

94.

Rozwój duchowy na Ziemi to tylko i wyłącznie praca nad sobą, nad wszystkim co służy duchowi w tej gęstej materii, tylko indywidualnie.

Wszystko co nie służy duchowi musi zostać odcięte i odrzucone na zawsze, to ciągła nieustająca praca i wybory muszą być dobre, bo złe wybory natychmiast ściągają do parteru i następnie wszystko trzeba zaczynać od początku.

Gotowy do pracy nad sobą jest tylko duch ziemski, który swoim chceniem i czynem otwiera się na Prawdę, zmienia na czyste swoje myśli, słowa i czyny, zawsze mówi tylko PRAWDĘ i waży każde wypowiadane Słowo, zawsze mało mówi, tylko tak lub nie, Słowa używa pracując nad wypowiadaniem swojego ja, siebie.

Po codziennym czytaniu SŁOWA STWÓRCY, we wglądach duchowych odbiera obrazy i teksty, ma zawsze czas na dziękczynne modlitwy do Pana naszego za suto nakryty stół i działa na Ziemi w prawach stworzenia, zawsze jest w równowadze duchowo-ziemskiej i ziemsko-duchowej, wszystko podnosi i wspiera energetycznie i duchowo, Dziesięć Przykazań jest jego przyjacielem i zawsze stoi po stronie sprawiedliwości.

Rozwój duchowy to nie są kursy, które trwają kilka tygodni i koniec, zakończone dyplomem, daleko gdzieś od twojego ziemskiego domu, a wręcz odwrotnie, tu należy pracować nad sobą w swoim wnętrzu i ze swoim wnętrzem.

Nie lepszy jest kurs za którego dużo płacicie pieniędzy i kończy się ziemskim certyfikatem, lecz ten, który daje ci obszerną duchową wiedzę o twoim wnętrzu oraz PRAWDĘ zawartą w prawach STWÓRCY, to współbrzmienie ducha i ciała w prawach stworzenia w prawach natury, to całkowita wewnętrzna równowaga i całkowite oddanie się w prowadzenie STWÓRCY, słuchanie podpowiedzi wnętrza, to odkrywanie wszystkiego co mamy do przerobienia w tej inkarnacji oraz w poprzednich inkarnacjach.

To odkrywanie poprzez pracę nad sobą poprzednich inkarnacji, kim się było tu na Ziemi w ziemskim ciele, wchodzenie na wyżyny duchowe i duchowe poziomy w subtelnomaterialnym świecie.

To ciągła czujność, unikanie ciemnych ludzi ziemskich, omijanie miejsc ciemnych, a tych co zawiedli należy zostawić.

Praca nad sobą aby było coraz lepiej, nie należy się zatrzymywać, zatrzymanie to cofanie się, trzeba utrzymywać wysoki poziom, ponieważ tylko praca uszlachetnia człowieka ziemskiego i jego ducha, lenistwo duchowe to upadek to śmierć duchowa.

Rozwój duchowy to wolny duch, to podążanie przez ziemskie życie indywidualnie, każdy musi być samowystarczalny i bez dodatkowych obciążeń, i wtedy może swobodnie podążać drogą do ŚWIATŁA.

Przykładem pracy nad sobą jest rozbudowany most duchowy, po którym płyną przekazy duchowe, dla wszystkich duchowych, nie mylić z duchownymi, bo to nie ma nic wspólnego z duchowością.